‌‌‌و نيز شاعر مى‌گويد:

هر كه در اين بزم مقرب‌تر است *** جام بلا بيشترش مى‌دهند

‌‌‌پس ملاك عزيز بودن و يا ذليل بودن نزد خدا، دارا بودن و نادارى نيست، بلكه ملاك عزيز بودن اين است كه انسان به وظيفه‌اش عمل كند: اگر پول‌دار است، در رابطه با مالش به وظيفه‌اش عمل كند و اگر تهى دست است، وظيفه‌اش در تحمل و صبر و شكرگزارى است.

‌‌‌خداوند متعال مى‌فرمايد:

«ما اَصابَ مِنْ مُّصيبَة فِى الاَْرْضِ وَلا فِى اَنْفُسِكُمْ اِلاّ فِى كِتاب مِنْ قَبْلِ اَنْ نَّبْرَأَها اِنَّ ذلِكعَلَى اللّهِ يَسير»[1]

هر رنج و مصيبتى كه در زمين (از قحطى و آفت و فقر و ستم) يا از نفس خويش به شما رسد، همه در كتاب (لوح محفوظ) پيش از آنكه در دنيا ايجاد كنيم ثبت است و اين كار بر خدا آسان است.

‌‌‌تمام حوادث در «لوح محفوظ» خداوند ثبت گرديده و براساس نظم و تدبير عالمانه و حكيمانه الهى رُخ مى‌دهد. بديهى است براى خداوند كار دشوارى نيست كه از هزاران سال قبل، حوادث را تنظيم و تدبير كند؛ گذشته از آن براساس آنچه از معارف دينى دريافته‌ايم، زمان در حيطه فعل، اراده و علم الهى مطرح نيست و در محدوده وجود او زمان را راهى نمى‌باشد (زمان در گستره حركت موجودات مادى و براى تعيين مقدار حركت آنها كاربرد دارد و در محدوده وجود مجردات، زمان مطرح نمى‌گردد).

‌‌‌براى خداوند ديروز و امروز و فردا يكسان است، فرقى نمى‌كند امرى را از پيش مقدرسازد يا در هنگام خودش تقدير كند. اين ما هستيم كه نمى‌توانيم برنامه يقينى وقطعى براى آينده خود ترسيم كنيم، مطمئن نيستيم كه فردا چه مى‌شود و نيز نمى‌دانيم،تا فردا زنده‌ايم يا نه، يا سالم مى‌مانيم تا بتوانيم به برنامه خود عمل كنيم يا نهو نيز نمى‌دانيم شرايط كارى كه مى‌خواهيم انجام دهيم فراهم مى‌گردد يا نه. ولى براى خداوند متعال هيچ كارى دشوار نيست و همه عالم هستى براى او حضور دارد. تمام موجودات و