«يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ؛[1] اي انسان، حقّا که تو به سوي پروردگار خود به سختي در تلاشي و او را ملاقات خواهي کرد».

مفهوم واژه کدح و ملاقي

کلمه «کدح» تنها يک بار و در سوره انشقاق به کار رفته است و به معناي حرکت و تلاش همراه با رنج و خستگي است و چون با کلمه «الي» متعدي شده، در آن سير و حرکت نهفته است. اما کلمه «ملاقي» اسم فاعل از باب مفاعله و ثلاثي مجرد آن «لقي» است که از مصدر و ماده «لقا» به معناي روبه رو و مصادف شدن اشتقاق يافته است. فعل ثلاثي مجرد «لقي» هنگامي به كار مي‌رود که عمل به‌ هم ‌رسيدن و برخورد کردن از يک طرف انجام پذيرد و اگر برخورد و به‌ هم ‌رسيدن دو جانبه و از هر دو طرف رخ دهد، از فعل «تلاقي» يا «مقابله» استفاده مي‌شود. در اين صورت فعل و اقدام به هر دو طرف نسبت داده مي‌شود، چون در