انجام نداده‌ايم و زن و فرزند، خويشان، دوستان و گروه و جناحي را که بدان وابسته‌ايم با خداوند شريک قرار داده‌ايم بسي حسرت خواهيم خورد، زيرا بي‌ترديد خداوند اين رفتار و عبادات شرک‌آلود را نمي‌پذيرد و چنين داشته‌هايي ما را به لقاي حقيقي خداوند نايل نمي‌گرداند. تنها كار نيكي که انگيزه‌هاي غير الهي در انجام آن نقشي ندارد، مورد پذيرش خداوند قرار مي‌گيرد. به همين سبب بايد بكوشيم رفتارمان خداپسند باشد و در انجام آن‌ها انگيزه‌اي جز جلب رضايت خداوند نداشته باشيم و رفتارمان را از شرک آشکار و شرک پنهان كه همان ريا است پيراسته سازيم. در اين صورت به ايمان حقيقي مي‌رسيم و در فرجام زندگي به لقاي حقيقي خداوند خواهيم رسيد.