در هيچيك از اين آيات، دربارهى هيچ پديدهاى به طور خالص، بيانى نيامده و همه با توجّه به مسألهى توحيد و ربوبيّت است و در اكثر آيات دو چيز مورد نظر قرار گرفته است: نخست ربوبيّت الهى. دو ديگر: منافعى كه براى انسان دارد.
در اين آيه، در مورد كلمه «اختلاف»؛ بين مفسّرين اختلاف وجود دارد:
برخى مىگويند: منظور، اختلافِ ساعاتِ شب و روز است كه گاهى طولانى و گاه كوتاه مىشود. و اشاره دارد به اينكه خداوند زمين را چنان آفريده كه با حركت آن، ساعات شب و روز تغيير مىيابد و داراى حكمتهايى است.
بعضى ديگر مىگويند: اختلاف در اين آيه، به معناى جانشين شدن و پياپى آمدن است و ظاهراً اين معنا با ريشه لغت (= خلف) و نيز با بعضى آياتِ ديگر مناسبتر است. از چيزهايى كه احتمال اوّل را ضعيف و بعيد مىكند، اين است كه اختلاف ساعات شب و روز در همه جاى زمين وجود ندارد؛ در برخى جاىها مانند مناطق استوايى، ساعات مساوى است ولى پياپى آمدن شب و روز همه جا وجود دارد، به علاوه آيات ديگر نيز اين معناى جانشينى شب و روز و پياپى آمدن را تأييد مىكند: