عنه عن سلمة عن محمّد بن عیسى الأرمنی عن الحسین ‌بن علوان عن عبداللَّه ‌بن الولید عن أبی‌جعفرD قال: لما قبض رسول‌الله4 أتاهم آت فوقف بباب البیت فسلم علیهم ثمّ قال: «السلام علیکم یا آل محمّد کلّ نفس ذائقة الموت و إنما توفون أجورکم یوم القیامة فمن زحزح عن النّار و أدخل الجنة فقد فاز و ما الحیاة الدنیا إلاّ متاع الغرور فی اللَّه عزّوجلّ خلف من کل ‌هالک و عزاء من کلّ مصیبة و درک لما فات فباللَّه فثقوا و علیه فتوکلوا و بنصره لکم عند المصیبة فارضوا فإنما المصاب من حرم الثواب و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته‌.» و لم یروا أحداً فقال بعض من فی البیت هذا ملک من السماء بعثه اللَّه عّزوجلّ إلیکم لیعزیکم و قال بعضهم هذا الخضرB جاءکم یعزیکم بنبیکم4.[342]

.توجّه به بناى یادبود در متون دینی با هدف یادکرد آفریدگار هستی

در این یادداشت، ساخت مساجد در مکان‌های یادآور انبیا و صالحان که در روایات و قرآن کریم بدان اشاره شده، مورد توجّه قرار گرفته است‌.

«وَ رُوِی عَنِ الْأَصْبَغِ‌ بْنِ نُبَاتَةَ أَنَّهُ قَالَ بَینَا نَحْنُ ذَاتَ یوْمٍ حَوْلَ امیرالمؤمنینD فِی مَسْجِدِ الْکوفَةِ إِذْ قَالَ یا أَهْلَ الْکوفَةِ لَقَدْ حَبَاکمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِمَا لَمْ یحْبُ بِهِ أَحَداً مِنْ فَضْلِ مُصَلَّاکمْ بَیتِ آدَمَ وَ بَیتِ نُوحٍ وَ بَیتِ إِدْرِیسَ وَ مُصَلَّى إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلِ وَ مُصَلَّى أَخِی الْخضرF وَ مُصَلَّای‌... وَ لَیأْتِینَّ عَلَیهِ زَمَانٌ یکونُ مُصَلَّى الْمَهْدِی مِنْ وُلْدِی.»[343]

از اصبغ ‌بن نباته روایت شده که گفت:

«روزى از روزها که ما در مسجد کوفه گرد امیرالمؤمنین(ع) جمع شده بودیم، آن‌ حضرت فرمود: اى مردم کوفه! همانا خداوند عزّوجلّ شما را عطایى فرموده که آن را به هیچ‌کس دیگر محبّت و ارزانى نفرموده است. از نظر فضیلت جایگاه نمازتان مسجد کوفه است که روزگاری خانه پیامبرانی چون آدم و نوح و

[342]. الکافی، ج3، ص222، ح8.

[343]. من‌لایحضره ‌الفقیه، ج1، ص232، ح 696.