در این نوشتار نویسنده، روشی نو
را برای بیان معارف حدیثی پیشنهاد کرده و از آن با
عنوان «نکتهنگاری حدیثی» یاد کرده است. جایگاه،
ضرورت، ضوابط و فواید این نوع نگارش حدیثی به عنوان
روشی کارآمد و ضروری در روزگار معاصر از دیگر مباحث این
نوشتار است. در ادامه چندین نکتهی برداشتی نویسنده از
متون حدیثی آمده است.
حدیث همچون
قرآن کریم، بیانگر آموزههای دینی و پاسخگوی
نیازهای گوناگون بشر است که هر فراز از آن، برای پاسخگویی
به یک بخش از نیازهای بشر، صادر شده است؛ هرچند برخی
متون حدیثی در پاسخگویی به سؤالهای معاصران ائمّهG صادر شده؛ امّا آن بزرگواران تلاش کردهاند، پاسخها بهگونهای
باشد که علاوه بر پرسشگر حاضر، نیاز دیگران حتّی در نسلهای
بعد نیز برآورده شود؛ از اینرو، هر گزاره حدیثی میتواند
به تنهایی راهگشای یک معضل بشری یا
بیانگر یک عرصهی معرفتی در حیات انسانی
باشد. با این حال فقط بخشی از معارف حدیثی مورد توجّه و
تبیین قرار گرفتهاند؛ شاید از آنرو که نسلهای گذشته
نسبت به آنها، آمادگی پذیرش بیشتری داشته است؛ بخش
اعظمی که مهجور مانده است، باید به گونهای تبیین
و در معرض توجّه علاقهمندان قرار گیرد. نکتهنگاری یکی
از شیوههایی است که غبار غفلت از گزارههای
حدیثی مهجور مانده از نگاه نسلها ـ بهویژه نسل معاصرـ را
میزداید. بهنظر میرسد، عوامل ذیل در مهجور ماندن
بخشی از معارف و گزارههای حدیثی، نقش داشته باشند:
الف) نسلهای گذشته نسبت به اینگونه معارف به آستانهی
نیاز نرسیده بودند. این امر باعث شده نویسندگان و
خطیبان از نگاه نسل خود و بر اساس نیازها و دغدغههای دوران خود،
به احادیث توجّه نشان دهند و تنها آن بخش از احادیث را که معارف مورد
نیازشان را
[323]. پژوهشگر پژوهشکده علوم و معارف حدیث (دارالحدیث).
نام کتاب : حدیث حوزه نویسنده : حدیث حوزه جلد : 2 صفحه : 122