اَلْحَديثُ قَوْلُ الْمَعْصوُمِ اَوْ ما يَحْكي قَوْلَهَ اَوْ فِعْلَهُ اَوْ تَقْريرَه.» (محمّدبن حسین، بهایی، الوجيزه، مکتبه الاسلام، ص2.)

حديث همان سخن معصوم(علیه‌السلام) و هر آنچه حكايت از گفتار، اعمال و تقرير معصوم(علیه‌السلام) باشد. در این میان، تعاریف دیگری نیز، برای حدیث بیان شده است؛ از جمله: حديث، در اصطلاح عبارت است از گزارش قول، فعل و تقرير معصوم(علیه‌السلام). (مقباس الهدايه، ج1، ص57.) حكايت سخن، فعل و تقرير معصوم(علیه‌السلام) را حديث گويند،[56] عبارت است از گفتار غير قرآني خداوند، معصومان، صحابه، تابعان و حكايت فعل و تقرير آنان. (علی نصیری، آشنايي با علوم حديث قم، مرکز مدیریت حوزه‌ی علمیه‌ی قم، 1382، ص24.)

شايد لازم باشد، توضیح بیشتری در این‌باره‌ بیان شود، تا به‌گونه‌ای دیگر معناي اصطلاحي حديث، روشن گردد.

[56] . این تعریفی است که علامه‌ی حلّی آن را در کتاب قوانين الاصول، ص409 خویش آورده‌اند.