ابن سینا» (موجود در موزه «لوور» فرانسه) را می توان نام برد.[1]

عیسی شعاعی نائینی*

عیسی حسین خانی نائینی متخلّص به «شعاعی» فرزند محمود، از شعرای معاصر اصفهان. در سال 1307ش در نائین متولّد شد. در کودکی پدر را از دست داد و به این خاطر در 10 سالگی به اصفهان آمد و پس از طی تحصیلات ابتدائی، ابتدا در شهرداری نائین و سپس در شهرداری اصفهان به خدمت پرداخت. وی از سال 1337ش در اغلب انجمن های ادبی اصفهان از جمله انجمن های کمال، صائب و سعدی شرکت می کرده و اشعارش در برخی نشریات و مجموعه ها به چاپ رسیده است. مرحوم بقائی در کتاب خود، تخلّص او را «شجاعی» ذکر کرده است. این بیت از اوست:

ساقی بریز باده که آمد بهار گل می خور به یاد سرو قدی در کنار گل[2]

عیسی قلی سالم اصفهانی

عیسی قلی شیرانی بیدآبادی متخلّص به «سالم» فرزند نوروزعلی، شاعر ادیب معاصر. در سال 1300ش در محلّه بیدآباد اصفهان متولّد شده و پس از اندکی تحصیل به شغل بافندگی مشغول گردید. از نوجوانی طبع شعر داشته و در انجمن های ادبی همچون کمال و سعدی شرکت می نموده است. در سرودن انواع شعر به ویژه تضمین و اشعار انتقادی و اجتماعی توانایی داشت. [او در 30 مهر 1371ش وفات یافت و در قطعه 24 قبرستان باغ رضوان اصفهان مدفون شد. شاعر توانا میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) در

[1] طراحان بزرگ فرش ایران، صص 220 و 223؛ تاریخ اصفهان (هنرمندان) ، ص350؛ دائره المعارف هنر، ص104؛ دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام، ص131.

[2] تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش دوم) ، ص430؛ تذکره سخنوران نائین، ص66.