آقا محمّدعلی رهی اصفهانی

آقا محمّدعلی اصفهانی متلخص به «رهی»، شاعر ادیب [در قرن دوازدهم هجری.[ از نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و در جوانی به هندوستان رفته است. این بیت از اوست:

تا کی بود به حسرت چشمم به راه ماهی یا رب مباد هرگز چشم کسی به راهی[1]

میرزا محمّدعلی سالم اصفهانی

میرزا محمّدعلی خلیفه سلطانی متخلّص به «سالم» شاعر ادیب از اعقاب سیّد علاءالدّین حسین خلیفه سلطان وزیر اعظم شاه عباس دوم و شاه صفی است. جوان مهربان و صاحب خرد و صاحب برخی کمالات بوده و در سال 1187ق در بغداد بر اثر ابتلا به طاعون وفات یافته است.[2]

محمّدعلی سائق جرقویه ای*

محمّدعلی ایروانی محمّدآبادی متخلّص به «سائق»، شاعر ادیب. در سال 1304ش در روستای محمّدآباد جرقویه متولّد شد. در نوجوانی قرآن و مقدمات (ادبیات فارسی

[1] تذکره آتشکده، (نیمه دوم) ، ص518؛ تذکره سفینه المحمود، ج2، ص473؛ تذکره روز روشن، ص322؛ تذکره نگارستان دارا، صص 195 و 196؛ الذریعه، ج9، ص394.

[2] تذکره آتشکده، (نیمه دوم) ، ص519؛ گلشن مراد، ص411؛ الذریعه، ج9، ص420؛ لغت نامه دهخدا: ذیل «سالم»، ص179.