1413=629+874

از آثار ایشان این دو کتاب به طبع رسیده است:

1. «تذکره المهدی» که بخش هایی از آن از عربی به فارسی ترجمه شد، و در سال 1412ق با عنوان «منتظر تاریخ» در تهران به طبع رسیده است. 2. «مباحثی پیرامون قرآن» که مجموعه سه بحث از چهارده مبحثی است که در اواخر بهار و اوایل تابستان 1357ش به دعوت آیت اللّه خادمی در مدرسه علوم دینیه احمدیه اصفهان برای جمعی از طلاب و دانشجویان ایراد شده و پس از گردآوری در سال 1373ش چاپ شده است.[1]

علاءالدّین سماعی بصری

علاءالدّین بن حسن بن محمّد سماعی بصری، از دانشمندان قرن دهم هجری در اصفهان است. او در صفر سال 915ق در شهر اصفهان در جُنگ مالک الدّین (المشیخه) یادگاری نوشته است که در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران به شماره 2143 موجود است.[2]

علاجی اصفهانی*

مولانا علاجی اصفهانی، از اطبّاء و ادباء اوایل قرن یازدهم هجری. در عهد شاه عباس اوّل از طبیبان و جرّاحان معروف بوده و گاهی شعری می گفته است. این بیت از اوست:

بر وضع ما به چشم حقارت نظر مکن ما را به خاک تیره محبّت نشانده است[3]

[1] وفیات علمای معاصر اصفهان: مخطوط؛ مکتب فلسفی اصفهان، صص 207-209.

[2] فهرست دانشگاه، ج9، ص800.

[3] تذکره عرفات العاشقین، ج4، ص2652؛ منتخب اللّطایف، ص457.