درج می باشد [که بارها چاپ شده است. نسخه خطی آن در کتابخانه دائره المعارف بزرگ اسلامی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی و برخی از کتابخانه ها موجود است.[1] ]3. «ساقی نامه»4. «کتابی به سبک گلستان»5. «مراسلات و منشآت و مناجات» که به سبک نوشته های درباری است. قسمتی از آن به طبع رسیده و قسمتی در بایگانی وزارت خارجه برخی کشورها موجود است. [در کتابخانه آیت اللّه مرعشی نجفی نسخه ای از منشآت که مشتمل بر دُرج پنجم «گنجینه» و منشآتی از قائم مقام فراهانی است به شماره 1/11848 موجود است.[2]

از نشاط فرزندانی (از جمله عبدالباقی و عبدالکریم) به جای ماند که در تهران ساکن بوده اند.]

این شعر از اوست:

طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد

اختران فلکی را اثری در ما نیست حذر از گردش چشم سیهی باید کرد

شب که خورشید جهانتاب نهان از نظر است قطع این مرحله با نور مهی باید کرد

میرزا عبدالوهاب طبیب اصفهانی*

میرزا عبدالوهاب طبیب فرزند میرزا محمّدرفیع اصفهانی معروف به «میرزا کوچک» از

[1] مجلّه پیام بهارستان، شماره 30، آذرماه 1382، ص77؛ فهرست عکسی دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج1، ص333.

[2] فهرست مرعشی، ج30، ص104.