می کند.[1]

عبداللّه طوسی

عبداللّه بن علی بن اسحاق طوسی، برادر خواجه نظام الملک حسن طوسی وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی است. فرزندش عبدالرزاق هم وزارت سنجر را یافته است. عبداللّه در سال 499ق وفات یافت.[2]

عبداللّه طادی لنجانی

ابومحمّد عبداللّه بن علی بن عبداللّه مؤدّب طادی [از محدّثین عامّه اصفهان در قرن چهارم هجری.] در قریه «طاد» لنجان ساکن بوده و از ابومحمّد عبداللّه بن محمّد بن عمران و محمّد بن نُصَیر روایت نموده است[3]

«طاد» از قرای لنجان اصفهان است.

عبداللّه اصفهانی نیشابوری

ابومحمّد عبداللّه بن علی بن محمّد بن احمد بن حماد اصفهانی ساکن نیشابور، صالح ثقه.[4] [از محدّثین عامّه اصفهان.]

شیخ عبداللّه کفرانی

شیخ عبداللّه کفرانی رویدشتی (معروف به «شیخ عبداللّه اصفهانی») فرزند علی بن

[1] ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص47.

[2] مرآت الجنان، ج3، ص161.

[3] ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص95.

[4] تاریخ نیشابور، ص436.