محمّد بن قدیر کفرانی رویدشتی اصفهانی، عالم فاضل و فقیه محقّق. پدرانش عموما اهل علم و فضل بوده و اخیرا اولاد ملاّ قدیر جدّ مشار الیه که در بین آنها علماء و صلحاء می باشند نام فامیل خود را «قدیری» نهاده اند.

صاحب عنوان در اصفهان متولّد و در نجف خدمت جمعی از افاضل تحصیل نموده و اخیرا به درس حاج میرزا حبیب اللّه رشتی حاضر شده و سال ها در محضر او تلمُّذ فرموده و به ایشان اختصاص یافت. او مقرّر درس ایشان بوده و پس از فوت استاد، مستقلاً حوزه درس داشته و در مسجد هندی تدریس می نمود و جمعی از افاضل به درس او حاضر می شده اند.

شیخ عبداللّه کفرانی در سال 1317ق در نجف اشرف وفات یافته و در آن ارض اقدس مدفون گردید.[1]

کتب زیر از اوست:

1. «تقریرات اساتید خود» 2. «شرح المکاسب» (تقریرات درس میرزا حبیب اللّه رشتی، در پنج جلد، که سه جلد از آن در کتابخانه مرکز احیاء میراث ایران به شماره 1344 موجود است.[2] 3. «حاشیه فرائد الاصول» موجود در کتابخانه جمعیت فرهنگ رشت[3]

عبداللّه مقری اصفهانی

ابومحمّد عبداللّه بن علی بن مقری ظاهری اصفهانی [از علماء و زهّاد قرن ششم

[1] نقباء البشر، ج3، صص 1203 و 1204؛ الذریعه، ج15، ص130؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 790 و 795؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص328.

[2] فهرست خطی احیاء، ج4، ص173.

[3] فهرست فرهنگ رشت، ص112.