عبدالحسین احمدی بختیاری

عبدالحسین احمدی فرزند ابوالفتح خان احمد خسروی بختیاری [از شعرای معاصر[ در سال 1321ق متولّد شده و در بختیاری و اصفهان و طهران کسب فضائل و معلومات کرده وارد خدمات دولتی شد [نخست با سمت مترجمی در وزارت دارایی و سپس دادگستری به خدمت مشغول شد و به مقام مستشاری دیوان عالی کشور رسید.] دیوان اشعاری دارد حاوی چندین هزار بیت از غزل و قصیده، رباعی و مثنوی که به طبع نرسیده و عموما دارای مضامین عالی است.[1]

[به زبان های فرانسوی و انگلیسی مسلط بود و در جوانی به ترجمه آثار نویسندگان بزرگ خارجی پرداخت. ترجمه بخشی از اشعار لامارتین و آثاری از راسین و کرنی، نویسندگان کلاسیک فرانسه و همچنین ترجمه «شاتو دو شیفیون» از اوست. اشعارش در مجلاّت ارمغان و مهر در تهران به چاپ می رسید. او سرانجام در پایان اسفندماه 1361ش در تهران درگذشت.[2] ] این بیت از اوست:

گر لب جانانه جانفزاست چرا جان در عوض بوسه خواهد او به غدامت

حاج میرزا عبدالحسین نوری

حاج میرزا عبدالحسین بن میرزا ابوالقاسم نوری، عالم فاضل و واعظ کامل [در اواخر دوره قاجاریه] در 10 رجب 1335ق ق وفات یافته و در تخت فولاد [تکیه شهشهانی[ مدفون گردید.[3]

[1] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص25.

[2] فرهنگ شاعران و نویسندگان معاصر سخن، ص27؛ نادره کاران، ص518.

[3] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص764.