حدیث کرده است.

[در تاریخ وفاتش اختلاف است. برخی نوشته اند] در اواخر سال 555 و یا اوایل سال 556 وفات یافته است و آخر رجب یا شعبان 553 و یا شب پنج شنبه شعبان 553ق هم نوشته اند.[1]

میرزا عبدالجواد معتمد الذّاکرین*

میرزا عبدالجواد بن ابراهیم معتمد الذّاکرین عالم فاضل و خطیب ماهر، از علمای اصفهان در قرن چهاردهم هجری. وی نزد جمعی از علمای اصفهان از جمله شیخ محمّدعلی نوری فشارکی تحصیل کرده است. نوری فشارکی در سوم رمضان المبارک 1347ق جهت او اجازه روایت نوشته است.[2]

میرزا عبدالجواد اصفهانی

میرزا عبدالجواد بن ابی القاسم اصفهانی، مؤلّف کتاب «حدیقه الطّب» است. نسخه آن به شماره 426 در کتابخانه ملّی فرهنگ در طهران و نسخه ای دیگر در کتابخانه ملّی ایران موجود است.[3]

آقا عبدالجواد آباده ای

آقا عبدالجواد فرزند حاج محمّدجعفر آباده ای. [عالم فاضل از علمای اواخر دوره قاجاریه] به جای پدر، پس از فوت او در مسجد ایشان [مسجد حاج محمّدجعفر در

[1] التّحبیر، ج1، ص443؛ اللباب، ج1، ص302؛ مرآه الجنان، ج3، ص304؛ معجم البلدان، ج2، ص176؛ المشترک، ص110.

[2] تراجم الرّجال، ج1، ص269.

[3] فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج1، ص54؛ فهرست کتابخانه ملّی، ج1، ص407.