نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 4 صفحه : 107
کیخسرو
تجریدم و جمشید قناعت پروای شکوه جم و ضحّاک ندارم[1]
عبدالباقی
حسینی
عبدالباقی
حسینی [ظاهرا از علمای قرن یازدهم هجری] و از جمله شهود وقفنامه مدرسه نوریه
اصفهان بوده و سجح مهر او: «عبده عبدالباقی الحسینی» است.[2]
ملاّ
عبدالباقی سبزواری
ملاّ
عبدالباقی سبزواری [عالم فاضل، از فضلای قرن دوازدهم هجری] شاگرد و مجاز از ملاّ
محمّدفاضل سراب تنکابنی است. [در اصفهان ساکن بوده و] فاضل سراب در اوراق آغاز «مشیخه»
از کتاب «من لا یحضره الفقیه» در اوّل جمادی الاوّل 1106ق جهت او اجازه نوشته است.
این کتاب به شماره 7474 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[3]
سیّد
عبدالباقی سیفی قزوینی
سیّد
عبدالباقی سیفی قزوینی، [از علمای اواخر دوره قاجاریه] از سادات سیفی قزوین، از
اجلّه علمای اصفهان و از مدرسین معروف عهد خویش بوده و در مسجد سرخی امامت می
فرموده است. در سال 1316ق وفات یافته و در یکی از حجره های تکیه آقا سیّد رضی در
تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[4]
[1]
تذکره عرفات العاشقین، ج4، صص 2561 و 2562؛ کاروان هند، ج2، صص 1331 و 1332.