کامل [از علمای قرن دوازده هجری.]

مادرش صبیّه ملاّ محمّدتقی مجلسی است. آقا احمد کرمانشاهی در مرآت الاحوال از او به عنوان «جامع الفضائل و حاوی الفواضل و عالم العامل و الفقیه الکامل» یاد کرده است. از او پسری به نام محمّدصالح و معروف به آقابزرگ که اهل علم و فضل بوده به جا مانده است.[1]

میر عبدالباقی آرتیمانی

امیر عبدالباقی بن میر عبدالباقی [بن سیّد رضی الدّین محمّد آرتیمانی همدانی اصفهانی، عالم فاضل جلیل و شاعر ادیب اریب، از محدّثین و فضلای قرن یازدهم هجری است. جدّش از اهالی «آرتیمان» همدان و از شعرای معروف بوده است. خود او در اصفهان ساکن بوده و گاهی شعر می سروده و «باقی» تخلّص می کرده است.[2] ] از شاگردان علاّمه محمّدباقر مجلسی است.[3]

او نسخه ای از کتاب «کافی» را در سال 1089ق نوشته و ظاهرا نزد علاّمه مجلسی قرائت نموده و علاّمه مجلسی در پایان جزء اوّل جهت او اجازه مرقوم داشته است. این نسخه در کتابخانه وزیری یزد موجود است.[4]

همچنین امیر عبدالباقی کتاب «تهذیب الاحکام» را نزد علاّمه مجلسی خوانده و استاد در چندین محل کتاب اَنهاء جهت او نوشته که تاریخ آخرین آن 28 رجب

[1] مرآت الاحوال، ج1، ص134؛ فیض قدسی، ص217؛ علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص553؛ زندگینامه علاّمه مجلسی، ج1، ص359.

[2] تذکره ریاض الشعراء، ج1، ص420.

[3] بزرگان فرهنگ و تاریخ اصفهان: خطی؛ تراجم الرجال، ج1، ص265.

[4] فهرست وزیری، ج1، ص275؛ زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، ص49.