محمّد تقی نصیری طوسی

محمّد تقی بن عبدالحسین نصیری طوسی اصفهانی، عالم فاضل محقّق در اصفهان ساکن بوده و کتب چندی تألیف نموده است که از آن جمله است:

1. تحریر و تلخیص «اخلاق ناصری» 2. «العقال فی مکارم الخصال» در علم اخلاق که در سال 1080ق تألیف شده است. 3. «لب الألباب» 4. «المبداء و المعاد»، که در سال 1080ق تألیف شده و نسخه اصل به خط مؤلف در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. 5. «مقیاس صاحبقرانی»، در علم ریاضیات، که نسخه ای از آن به شماره 1015/13 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی موجود است.[1]

سیّد محمّد تقی فقیه احمدآبادی

سیّد محمّد تقی فقیه احمدآبادی بن سیّد عبدالرزاق بن سیّد عبدالجواد موسوی احمدآبادی بن میر قاضی بن سیّد محمّد نائب الصدر بن میر محمّد تقی موسوی (وزیر شاه صفی = شاه سلیمان صفوی و همسفر او در سفر خراسان و مشهد مقدّس)، عالم فاضل، خطیب بارع، و مجتهد جلیل القدر، در شب جمعه 5 جمادی الاولی 1301ق در اصفهان متولّد شده و نزد جمعی از علمای اصفهان به کسب فیض پرداخته و یا اجازه دریافت نمود که از آن جمله است: سیّد ابوالقاسم دهکردی، آقا سیّد اسداللَّه (عمه زاده اش)، حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّا محمّد حسین فشارکی، حاج میر محمّد صادق خاتون آبادی، آقا میرزا عبدالرزّاق (پدر دانشمندش)، آخوند ملّا عبدالکریم گزی، آخوند ملّا محمّد کاشانی، سیّد محمود کلیشادی و حاج آقا منیرالدّین بروجردی. تا این که به مقامات عالیه علم و اجتهاد رسید.

[1] الروضه النضره، ص102؛ الذریعه، ج22، ص126 و ج15، ص250 و ج19، ص50؛ فهرست کتابخانه مرعشی، ج3، ص211؛ فهرست الفبایی کتابخانه رضوی، ص491؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص417.