است.[1]

4. نسخه ای از «عوالم العلوم» که تاریخ اتمام جلد ششم آن در ظهر چهارشنبه 20 ربیع الثّانی 1262ق بوده و نسخه به شماره 8082 در کتابخانه وزیری یزد موجود می باشد.[2]

5. نسخه ای از «هدایه الأسماء فی بیان کتب العلماء» تألیف حسن بن علی یزدی کثنوی، را در مدرسه خانیه یزد به خط نسخ در روز چهارشنبه 24 جمادی الاوّل 1262ق نوشته [است] که ضمن مجموعه ای فیلم آن به شماره 2535 در دانشگاه تهران موجود است.[3]

سیّد محمّد تقی حسینی تبریزی

سیّد محمّد تقی بن میر محمّد صالح حسینی تبریزی، پدرش از اطبّای معروف عهد صفوی در اصفهان و خود از علماء و زهّاد بوده (گویند:) مؤلف رساله ای است در «محاسبه النّفس». وفاتش در سال 1120ق روی داده و قبرش در قبرستان سنبلستان بوده است. قبر تا این اواخر معروف و مورد احترام بود که مردم آن را زیارت می کردند.[4]

محمّد تقی اصفهانی

محمّد تقی بن محمّد طاهر اصفهانی از خطاطان و نویسندگان کُتُب در قرن یازدهم هجری .در جمعه دهه اوّل رمضان سال 1085ق «حاشیه أنوار التّنزیل» تألیف شیخ بهائی را به خط نستعلیق در اصفهان به پایان رسانیده است.

کتاب به شماره 3021 در کتابخانه مرعشی قم موجود است.[5]

[1] فهرست مشکاه، ص139.

[2] فهرست وزیری، ج1، ص273.

[3] فهرست میکروفیلم های کتابخانه دانشگاه تهران، ص711.

[4] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص186؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 416 و 417؛ مزارات اصفهان، صص 261 و 262.

[5] فهرست مرعشی، ج8، ص208.