نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 94
ذاکرین
مصائب بودند (از جمله شیخ احمد جوهری و فرزندش شیخ عبدالکریم جوهری).
ابراهیم
کامی
میرزا
ابراهیم موسوی اصفهانی متخلّص به «کامی» فرزند میرزا باقر شاعر ادیب و طبیب لبیب،
از سادات حکیم سلمانی بوده، و در شیراز به طبابت مشغول بوده [است]، در سال 1239
متولّد [شد]، و در سال 1295ق در شیراز وفات یافت.[1]
ابراهیم
اصفهانی
ابواسحاق
ابراهیم بن بسطام اصفهانی، زعفرانی، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری است. از ابی
داوود و عبیداللّه حنفی روایت می کند، و عبّاس بن حمدان از او نقل حدیث نموده است.
وی
با برادرش احمد در بصره ساکن شده، و همان جا وفات یافته است.[2]
ابراهیم
قطّان
ابراهیم
بن بُندار بن عبده قطّان اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری است.
از
محمّد بن یحیی بن ابی عمرو روایت می کند، و سلیمان بن احمد و قاضی ابواحمد محمّد
بن احمد بن ابراهیم از او نقل حدیث می کند.[3] قطّان، بر وزن شدّاد، به معنی پنبه
فروش است.
ابراهیم
اصفهانی
ابراهیم
بن جریر بن یزید اصفهانی، از محدّثین اصفهان است. از داوود بن سلیمان