وفات یافته است[1]. [خاندان عُقیلی در قرن سوم و چهارم هجری در قریه «فابزان» اصفهان ساکن بوده اند. مورّخان معاصر اصفهان، این روستا را با «خوابجون» در حومه اصفهان تطبیق داده اند].

اسحاق مؤدّب

اسحاق بن ابراهیم بن قُرّان مؤدّب، از محدّثین اصفهان است. احمد بن اسحاق از او روایت می کند، و او از ابراهیم بن فَهد بصری و اسماعیل بن عمر بَجَلی نقل حدیث می نماید.[2]

اسحاق قاسانی

اسحاق بن ابراهیم بن قره قاسانی، از محدّثین اصفهان است که به مصر رفت، و در آن جا حدیث گفت. از عمرو بن علی و دیگران روایت حدیث می کند.[3]

اسحاق جمیلی

ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن محمّد بن جمیل، معروف به جمیلی، از محدّثین اصفهان در قرن سوم و چهارم هجری است. از سالخوردگان بود، و بیش از یک قرن عمر کرد. از ابوکرنیب و احمد بن منیع ابوهاشم رفاعی و محدّثان کوفه روایت نمود. محمّد بن جعفر بن یوسف از او نقل حدیث نموده است. صاحب عنوان در سنّ 117 سالگی در سال 310ق وفات یافت.[4]

[1] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص215.

[2] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص220.

[3] ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص215؛ طبقات المحدّثین، ج2، ص40.

[4] ذکر اخبار اصفهان، ج1، صص218 و 206؛ الانساب، ج4، ص225؛ سیر اعلام النّبلاء، ج16، ص535؛ تذکره الحفّاظ، ج2، ص759.