نام کتاب : اعلام اصفهان نویسنده : مهدوی، مصلح الدین جلد : 1 صفحه : 290
شعرای
شعرای شاه سلیمان صفوی بود، به هندوستان مهاجرت کرد، مؤلّف الذّریعه فرماید: به
گمان من، وی همان تصنیف خوانساری می باشد.[1]
ابوطالب
«زهره» بروجنی
ابوطالب
زهره، از اخلاف دفتری بروجنی است. در سال 1298 خورشیدی در بروجن متولّد، و سپس در
شهررامهرمز به کسب و کار مشغول شد. گاهی برحسب اقتضای حال، اشعاری می سرود، از او
است:
[قصد
قتلم گر کنی خنجر مخواه کار صد خنجر کند ابروی تو[2]]
ملاّابوطالب
فخرالواعظین چهارسوقی
حاج
ملاّابوطالب چهارسوقی ملقّب به «فخرالواعظین»، واعظ کامل و فاضل جامع، از فضلای
اهل منبر اصفهان بود.
در
سال 1339 وفات یافت، و در یکی از حجرات تکیه صاحب روضات در تخت فولاد مدفون شد.[3]
ملاّابوطالب
قزوینی
ملاّابوطالب
قزوینی اصفهانی، عالم فاضل از دانشمندان ماهر در علوم غریبه در قرن سیزدهم هجری
بوده است. از آثار او است:
1.
رساله ای در نسبت بین حروف 2. فرائد الدّرر فی علم اللّوح و القدر، در جفر [که
نسخه های متعدّدی از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی و کتابخانه آیت اللّه العظمی
مرعشی نجفی موجود است].[4]