انقراض ثمود
46) از ميان رفتن قوم ثمود و باقى نماندن نسل آنان:
وثَمودًا فَما ابقى.
نجم (53) 51
فَامّا ثَمودُ فَاهلِكوا بِالطّاغِيَة* فَهَل تَرى لَهُم مِن باقِيَة.
حاقه (69) 5 و 8
نيز---) همين مدخل، عذاب استيصال ثمود
اهانتهاى ثمود
47) برخورد اهانتآميز ثمود، با پيامبرشان صالح (ع):
الَم يَأتِكُم نَبَؤُا الَّذينَ مِن قَبلِكُم قَومِ نوحٍ وعادٍ وثَمودَ والَّذينَ مِن بَعدِهِم لا يَعلَمُهُم الَّا اللَّهُ جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنتِ فَرَدّوا ايدِيَهُم فى افوهِهِم .... [1]
ابراهيم (14) 9
ايمان ثمود---) همين مدخل مؤمنان ثمود
باغهاى ثمود
48) ثموديان، داراى باغستانهاى پوشيده از درختان ميوه:
كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين* فى جَنتٍ وعُيون.
شعراء (26) 141 و 147
بتپرستى ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بتپرستى
بصيرت ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بصيرت
بنّايى ثمود---) همين مدخل، خانههاى ثمود
بهانهجويى ثمود
49) ابتلا به سختى و گمراه شدن، بهانه ثمود در پيروى نكردن از صالح (ع):
كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر* فَقالوا ابَشَرًا مِنّا وحِدًا نَتَّبِعُهُ انّا اذًا لَفى ضَللٍ وسُعُر. [2]
قمر (54) 23 و 24
50) بشر بودن پيامبر فرستاده شده براى ثمود، عامل بهانهجويى آنان در نپذيرفتن دعوت وى:
الَم يَأتِكُم نَبَؤُا الَّذينَ مِن قَبلِكُم ... ثَمودَ ...* ... قالوا ان انتُم الّا بَشَرٌ مِثلُنا ....
ابراهيم (14) 9 و 10
كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين* ما انتَ الّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِايَةٍ ان كُنتَ مِنَ الصدِقين.
شعراء (26) 141 و 154
كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر* فَقالوا ابَشَرًا مِنّا وحِدًا نَتَّبِعُهُ انّا اذًا لَفى ضَللٍ وسُعُر.
بىتقوايى ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بىتقوايى
پشيمانى ثمود
51) نتيجهبخش نبودن پشيمانى ثموديان، در پى كشتن ناقه صالح:
كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين* فَعَقَروها فَاصبَحوا ندِمين* فَاخَذَهُمُ العَذابُ ....
شعراء (26) 141 و 157 و 158
[1] دست گذاشتن مشركان به دهانشان در برابر انبياى خود، مىتواند براى اهانت و استهزا باشد. (الكشّاف، ج 2، ص 542)
[2] مقصود از «سعر»، سختى و عذاب است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 289)