توفيق از مادّه «وفق»، ايجاد مطابقت و موافقت بين دو چيز در كار خير
و نيك، [1] و يا قرار دادن شخصى يا چيزى موافق با
ديگرى است تا اندازهاى كه تنافر و مخالفت از ميانشان برود و موافقت و همدلى حاصل
شود. [2] در اين مدخل از واژه «وفّق» و بعضى
آيات ديگر كه بيانگر اين معنا باشد، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار توفيق، زمينههاى توفيق و موانع توفيق.
آثار توفيق
1. اجتناب از شيطان
1) اجتناب از اطاعت شيطان، در سايه لطف و توفيقات الهى: