68) مصونيّت باديهنشينان عصر پيامبر (ص) از گزند حوادث جنگ:
يحسبون الأحزاب لم يذهبوا وإن يأت الأحزاب يودّوا لو أنّهم بادون
فى الأعراب يسلون عن أنبائِكم ....[1]
احزاب (33) 20
باديهنشينان و غزوه خيبر
69) آگاهى باديهنشينان متخلّف از سفر عمره (حديبيّه) از پيروزى
پيامبر (ص) و مؤمنان در فتح خيبر پيش از عزيمت آنان به خيبر:
سيقول المخلّفون إذا انطلقتم إلى مغانم لتأخذوها ذرونا نتّبعكم
يريدون أن يبدّلوا كلم اللّه ... فسيقولون بل تحسدوننا ....[2]
فتح (48) 15
نيز---) همين مدخل، باديهنشينان متخلّف
باديهنشينان و محمّد (ص)
70) عدم جواز تخلّف و سرپيچى باديهنشينان از همراهى و اطاعت از رسول
خدا (ص):
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ....[3]
توبه (9) 120
71) خداوند، ترغيبكننده باديهنشينان به اطاعت از پيامبر (ص) در
جهاد، با ذكر پاداشهاى الهى براى آنان:
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ذلك بأنّهم لايصيبهم ظمأ ولا نصب ولا مخمصة فى
سبيل اللّه ولايطون موطئا يغيظ الكفّار ولاينالون من عدوّ نّيلا إلّاكتب لهم به
عمل صلح إنَّ اللَّه لايضيع أجر المحسنين* ... ليجزيهم الله احسن ما كانوا يعملون.
توبه (9) 120 و 121
72) باديهنشينان اطراف مدينةالنّبى، موظّف به ايثار جان خود براى
حفظ پيامبر (ص):
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ....
توبه (9) 120
73) عدم تخلّف باديهنشينان وحفظ جان پيامبر (ص)، موجب قرار گرفتن
آنان در زمره محسنان:
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ... إنّ اللَّه لايضيع أجر المحسنين.
توبه (9) 120
74) دستور پيامبر (ص) به باديهنشينان براى شركت در سفر مكّه:
[1] منافقان مدينه در عصر پيامبر (ص) آرزو مىكردند كه اى كاش
ميان باديهنشينان بوديم و از اخبار جنگ مطلع مىشديم! لذا معلوم مىشود كه
باديهنشينان از گزند حوادث جنگ در امان بودهاند.
[2] از اينكه باديهنشينان متخلّف از پيامبر (ص) و مؤمنان به
هنگام عزيمت براى فتح خيبر اجازه همراهى خواستند معلوم مىشود همه و از جمله آنان،
از پيروزى سپاه اسلام در خيبر آگاه بودند؛ به ويژه از عبارت آخر كه فرمود: «خواهند
گفت كه شما مؤمنان حسادت مىورزيد كه ما هم در غنايم شريك شويم».
[3] ظاهر آيه اخبار، امّا معناى آن نهى از سرپيچى است.
(مجمعالبيان، ج 5- 6، ص 123؛ روحالمعانى، ج 7، جزء 11، ص 66)