responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 567

716) همسران بهشتى، داراى خلقى نيكو و چهره‌اى زيبا:

فيهنّ خيرت حسان. [1]

رحمان (55) 70

717) همسران بهشتى، پوشيده از نگاه نامحرم:

حور مّقصورت فى الخيام.

رحمان (55) 72

وحور عين‌* كأمثل اللّؤلو المكنون.

واقعه (56) 22 و 23

718) تكيه اهل بهشت و همسرانشان، بر تختهاى پوشيده با پارچه‌هاى سبز رنگ:

فيهنّ خيرت حسان‌* متّكين على‌ رفرف خضر وعبقرىّ حسان.

رحمان (55) 70 و 76

719) همسران بهشتى، همچون مرواريد در صدف پنهان:

وحور عين‌* كأمثل اللّؤلو المكنون.

واقعه (56) 22 و 23

720) همسران بهشتى، زنانى بلندمرتبه در عقل، حسن و كمال:

وفرش مّرفوعة* إنّا أنشأنهنّ إنشاء* فجعلنهنّ أبكارا. [2]

واقعه (56) 34- 36

721) همسران بهشتى، داراى قد و قامتى بلند و كشيده:

وفرش مّرفوعة.

واقعه (56) 34

722) همسران بهشتى، داراى آفرينشى نوين و جديد:

وفرش مّرفوعة* إنّا أنشأنهنّ إنشاء. [3]

واقعه (56) 34 و 35

723) تقواپيشگان در بهشت بهره‌مند از حوريان نورس و نارپستان:

إنّ للمتّقين مفازا* وكواعب أترابا.

نبأ (78) 31 و 33

724) همسران بهشتى، پيوسته در حال بكارت و دوشيزگى:

وفرش مّرفوعة* فجعلنهنّ أبكارا.

واقعه (56) 34 و 36

725) همسران بهشتى، داراى كلامى عربى و بليغ:

وفرش مّرفوعة* عربا أترابا. [4]

واقعه (56) 34 و 37

726) بازى و انس همسران بهشتى، با شوهران خويش:

وفرش مّرفوعة* عربا أترابا. [5]

واقعه (56) 34 و 37

نيز---) حورالعين‌

هواى بهشت‌

727) بهشت، داراى هوايى لطيف، مطبوع و معتدل:

وجزهم بما صبروا جنّة وحريرا* ... لايرون‌


[1] منظور از «حسان» طبق روايت امّ‌سلمه از پيامبر گرامى اسلام (ص)، زنان داراى اخلاق نيك و چهره زيباست. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 319)

[2] برخى مفسّران برآنند كه مقصود از «فرش» در آيه شريفه به قرينه آيات بعد (إنّا أنشأنهنّ إنشاء) همسران بهشتى‌اند. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 330)

[3] در اينكه منظور از «خلق جديد» چيست؟ چند تفسير شده است: يكى اينكه اينها همان زنان دنيايى‌اند كه به صورت جوان و زيبا خلق مى‌شوند؛ ديگر اينكه اينها به صورت حورالعين درمى‌آيند. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 330)

[4] «عربا» در روايتى به عربى بودن زبان زنان بهشتى تفسير شده است. (الدرالمنثور، ج 6، ص 226)

[5] «عرب» جمع «عروب»، زنانى‌اند كه از روى انس و علاقه با شوهر خويش بازى مى‌كنند. (التبيان، ج 9، ص 497)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 567
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست