گرويدن آنان به پيامبر (ص) دارد. [1] به موجب برخى اقوال، عبارت «قومٍ أولى بأس شديد» در آيه 16 فتح (48) ناظر به توان‌مندى و صلابت ايرانيان است. [2] مشهور مفسّران، آيات 1 تا 4 روم (30) را درباره ايرانيان دانسته‌اند كه به پيروزى آنان بر روميان و سپس شكست آنان اشاره دارد. [3]

ايلا

ايلاء، در لغت به معناى سوگند [4] و در اصطلاح فقهى، سوگند مرد بر ترك هميشگى آميزش، با همسر دائمى خويش يا ترك آن، به مدّت بيش از چهار ماه به قصد ضربه زدن به او است. [5] واژه مورد استفاده، «يؤلون» است.

احكام ايلا

1) تحقّق ايلا (سوگند بر ترك آميزش با همسر دائمى) و انعقاد آن تا مدّت چهار ماه:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر ....

بقره (2) 226

2) سوگند بر ترك آميزش جنسى در بيش از چهار ماه، شرط تحقق ايلا و احكام خاص آن:

لّلّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر .... [6]

بقره (2) 226

3) حرمت ترك آميزش جنسى بيش از چهار ماه، بر مرد ايلاكننده:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر فإن فاءو فإنّ اللّه غفور رّحيم.

بقره (2) 226

4) حق نداشتن زن از مرد، براى درخواست آميزش جنسى پس از ايلا تا چهارماه:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر ....

بقره (2) 226

5) جواز شكستن سوگند در ايلا پيش از گذشتن چهار ماه و بعد از آن:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر فإن فاءو فإنّ اللّه غفور رّحيم. [7]

بقره (2) 226

6) وجوب آميزش جنسى يا طلاق بر ايلاكننده، پس از گذشت چهار ماه:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر ...* وإن عزموا الطّلق فإنّ اللّه سميع عليم. [8]

بقره (2) 226 و 227

7) عدم تحقّق ايلا در ازدواج موقّت:

لّلّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة

[1] جامع‌البيان، مج 14، ج 28، ص 121- 122؛ مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 429.

[2] جامع‌البيان، مج 13، ج 26، ص 107- 108؛ مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 176.

[3] جامع‌البيان، مج 11، ج 19، ص 22؛ مجمع‌البيان، ج 7- 8، ص 380؛ تفسير ابن‌كثير، ج 3، ص 433- 437.

[4] مجمع‌البيان، ج 1- 2، ص 569.

[5] الروضة البهيّة فى شرح اللّمعة الدّمشقيّة، كتاب الايلا؛ تحريرالوسيلة، ج 2، ص 340.

[6] از اين‌كه خداوند مى‌فرمايد: ايلا كننده مى‌تواند چهارماه منتظر بماند، روشن مى‌شود كه ايلا و احكام آن، در صورتى است كه سوگند بر ترك آميزش يا براى هميشه يا براى مدّتى بيش از چهار ماه باشد.

[7] «لام» در «للّذين» مفيد جواز شكستن سوگند و آميزش پس از چهار ماه و پيش از تمام شدن چهار ماه است.

[8] از اين‌كه «تربّص» تا چهار ماه است، روشن مى‌شود كه پس از آن، شخص به يكى از دو كار مذكور ملزم است.