ما تبيّن لهم‌الحقّ فاعفوا واصفحوا ....

بقره (2) 109

485) رابطه دوستانه با اهل‌كتاب و پذيرش ولايت آنان، مورد نهى خداوند:

يأيّها الّذين ءامنوا لاتتّخذوا اليهود والنّصرى‌ أوليآء بعضهم أوليآء بعض ومن يتولّهم مّنكم فإنّه منهم إنّ اللّه لايهدى القوم الظَّلمين.

مائده (5) 51

نيز---) همين مدخل، ازدواج با اهل‌كتاب، دوستى بااهل‌كتاب‌

رشوه‌خوارى در اهل‌كتاب---) همين مدخل، حرام‌خوارى اهل‌كتاب‌

زكات اهل‌كتاب---) همين مدخل، تكاليف اهل‌كتاب، پرداخت زكات‌

سجده اهل‌كتاب‌

486) گروهى از اهل‌كتاب، سجده‌كنندگان براى خدا در دل شب پس از پذيرش اسلام:

ليسوا سواء مّن أهل الكتب أمّة قآئِمة يتلون ءايت اللّه ءانآء الّيل وهم يسجدون. [1]

آل‌عمران (3) 113

487) به سجده افتادن جمعى از علماى اهل‌كتاب به هنگام آشنايى با قرآن:

... إنّ الّذين أوتوا العلم من قبله ... يخرّون للأذقان سجّدا.

اسراء (17) 107

سرزنش اهل‌كتاب‌

488) توبيخ اهل‌كتاب (يهود و نصارا) به سبب عدم تعقّل آنان در منسوب كردن ابراهيم (ع) به يهوديّت و نصرانيّت:

يأهل الكتب لم تحآجّون فى إبرهيم ومآ أنزلت التّورلة والإنجيل إلّامن بعده أفلاتعقلون.

آل‌عمران (3) 65

489) توبيخ اهل‌كتاب به‌خاطر محاجّه ناآگاهانه آنان:

يأهل الكتب ...* ... فلم تحآجّون فيما ليس لكم به علم ....

آل‌عمران (3) 65 و 66

490) سرزنش اهل‌كتاب از سوى خدا، به سبب كفر به قرآن:

يأهل الكتب لم تكفرون بايت اللّه وأنتم تشهدون.

آل‌عمران (3) 70

قل يأهل الكتب لم تكفرون بايت اللّه .... [2]

آل‌عمران (3) 98

491) توبيخ اهل‌كتاب از سوى خداوند به سبب بازداشتن مؤمنان از راه خدا:

قل يأهل الكتب لم تصدّون عن سبيل اللّه من ءامن تبغونها عوجا ....

آل‌عمران (3) 99

492) نكوهش اهل‌كتاب از سوى خداوند به جهت داورى و ارزش‌گذارى ستمگرانه آنان درباره مؤمنان:

ألم تر إلى الّذين أوتوا نصيبا مّن الكتب‌

[1] اطلاق اهل‌كتاب بر اين دسته از اسلام‌آورندگان به علّت گذشته آنان بوده است. (التحريروالتنوير، ذيل آيه)

[2] مقصود از آيات بنا بر يك احتمال قرآن است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)