امّ كلثوم‌

امّ كلثوم، دختر عقبة بن ابى معيط و خواهر مادرى عثمان بن عفان است. [1] براساس نقل برخى مفسّران آيه 10 ممتحنه (60) درباره وى و ديگر زنان مهاجرى نازل شده است كه كافران خواهان بازگشت آنان به مكّه بودند. [2] نيز نزول آيه 36 احزاب (33) را در پى ناراحتى امّ كلثوم- كه خود را به پيامبر (ص) بخشيده بود تا به ازدواج او درآيد؛ امّا پيامبر (ص) او را به ازدواج زيدبن‌حارثه درآورد دانسته‌اند. [3]

امّ‌كلثوم بنت عمرو بن جَزْول الخُزاعيه‌

امّ كلثوم، بنت عمرو بن جَزْول الخُزاعيه، همسرعُمر بن خطاب‌ [4] بود و بر اساس نقل برخى از مفسّران، آيه «و لاتمسكوا بعصم الكوافر» (60/ 10) كه ازدواج و نگهدارى زنان كافر را ممنوع مى‌كند، درباره وى و ديگر زنان كافر نازل شده است كه بر كفر خود باقى مانده، شوهرانشان آنان را رها ساختند. [5]

امّ المؤمنين---) همسران پيامبر

امّ مَهْزول‌

امّ مَهْزول، بنت مرثد از سرشناس‌ترين بدكاران پرچمدار مكّه بود. [6] برخى مفسّران، نزول آيه 3 نور (24) را در پى كسب اجازه يكى از مسلمانان فقير از پيامبر (ص) درباره ازدواج با ام مهزول دانسته‌اند. آيه، مسلمانان را از ازدواج با اين‌گونه زنان بازداشت. [7]

امنيّت‌

امنيّت (حاصل مصدر) برگرفته از واژه «أمن» است. «أمن» ضدّ ترس و به گفته برخى نقيض آن است. [8] بنابراين امنيّت يعنى آرامش و نبود ترس و وحشت.

[1] مغازى واقدى، ج 1، ص 82؛ الطّبقات، ج 8، ص 229.

[2] احكام القرآن جصاص، ح 3، ص 584؛ قرطبى، ج 18، ص 41.

[3] جامع‌البيان، ج 12، ص 16؛ مجمع‌البيان، ج 7- 8، ص 563.

[4] بحارالأنوار، ج 20، ص 338؛ فتح البارى، ج 9، ابن‌حجر، ص 345.

[5] جامع‌البيان، مج 12، ج 28، ص 68؛ مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 346.

[6] مثالب‌العرب، ص 82؛ مجمع‌البيان، ج 7- 8، ص 197.

[7] جامع‌البيان، مج 10، ج 18، ص 95- 97؛ اسباب‌النزول، ص 263.

[8] لسان‌العرب.