ام حبيبه (رمله) بنت ابى سفيان، از مهاجران حبشه و همسر پيامبر (ص)
است. [4] برخى مفسّران، نزول آيه 7 ممتحنه (60)
را درباره ازدواج پيامبر (ص) با وى دانستهاند كه سبب مودت بين حضرت و ابوسفيان
شد. [5] ذيل آيات 28 و 29 [6] و 51 احزاب نيز كه به زنان رسول خدا
مربوط مىشود، از وى ياد شده است. [7]
امّ حَكم
امّ حَكم، دختر ابوسفيان و همسر عياضبنغنم فهرى است. [8] براساس نقلى، آيه 11 ممتحنه (60) در
پى امتناع وى ازهجرت بهمدينه وارتدادش نازلشد كه شوهرش او را رها كرد و
مهريّهاش را از بيتالمال طلبيد. [9]
امداد
امداد به معناى يارى رساندن در نيكى يا در بدى،
[10] يارى كردن و يارى دادن، [11] مال بخشيدن به كسى و
[1] «وامرأته» عطف بر ضمير فاعلى «سيصلى» است كه در آيه پيشين
وجود دارد.
[2] در شأن نزول آيه نقل شده است: امّجميل براى آزار پيامبر (ص)
در راه حضرت، خار و خاشاك مىريخت. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
[3] برداشت مزبور، بر اين اساس است كه «وامرأته» عطف به ضمير
فاعلى «سيصلى» و «حمّالة الحطب»، بيان تجسّم عمل دنيايى وى در دوزخ باشد.