55. امتحان با كافران‌

191) امتحان شدن مؤمنان و كافران به واسطه يك‌ديگر:

فإذا لقيتم الّذين كفروا فضرب الرّقاب حتّى‌ إذا أثخنتموهم فشدّوا الوثاق فإمّا منّا بعد وإمّا فداء حتّى‌ تضع الحرب أوزارها ذلك ولو يشاء اللّه لانتصر منهم و لكن لّيبلوا بعضكم ببعض ....

محمد (47) 4

192) درخواست مؤمنان جهت وسيله واقع نشدن براى امتحان كافران:

ربّنا لاتجعلنا فتنة لّلّذين كفروا واغفر لنا ربّنا إنّك أنت العزيز الحكيم.

ممتحنه (60) 5

56. امتحان با كلمات الهى‌

193) امتحان ابراهيم (ع) با كلمات (تكاليف) الهى:

و إذ ابتلى إبرهيم ربّه بكلمت ....

بقره (2) 124

57. امتحان با گرسنگى‌

194) گرسنگى از وسايل امتحان انسان‌ها:

ولنبلونّكم بشى‌ء مّن الخوف والجوع ....

بقره (2) 155

58. امتحان با گوساله سامرى‌

195) امتحان شدن بنى‌اسرائيل با گوساله سامرى:

قال فإنّا قد فتنّا قومك من بعدك وأضلّهم السّامرىّ‌* ولقد قال لهم هرون من قبل يقوم إنّما فتنتم به ....

طه (20) 85 و 90

59. امتحان با مال‌

196) اموال دنيا، وسيله امتحان:

لتبلونَّ فى أمولكم ....

آل‌عمران (3) 186

واعلموا أنّمآ أمولكم وأولدكم فتنة ....

انفال (8) 28

... و نبلوكم بالشّرّ والخير فتنة .... [1]

انبياء (21) 35

إنّما أمولكم وأولدكم فتنة ....

تغابن (64) 15

197) هشدار خداوند به مؤمنان مبنى بر آزمايش آنان از طريق مال و فرزند:

واعلموا أنّمآ أمولكم وأولدكم فتنة ....

انفال (8) 28

60. امتحان با ماهى---) همين مدخل، راه‌هاى امتحان، امتحان با صيد

61. امتحان با محرّمات---) همين مدخل، راه‌هاى امتحان، امتحان با صيد

62. امتحان با محصولات---) همين مدخل، راه‌هاى امتحان، امتحان با زيان‌

63. امتحان با مرده‌

198) امتحان سليمان با افكنده‌شدن جسدى بر تخت او:

ولقد فتنّا سليمن وألقينا على‌ كرسيّه جسدا ....

ص (38) 34

64. امتحان با مرگ‌

199) مرگ برگزيدگان قوم موسى در ميقات، امتحانى براى بنى‌اسرائيل:

واختار موسى‌ قومه سبعين رجلا لّميقتنا فلمّآ أخذتهم الرّجفة قال ربّ لو شئت أهلكتهم مّن قبل وإيَّى أتهلكنا بما فعل السّفهآء منّآ إن هى إلّافتنتك ....

اعراف (7) 155

200) آزموده شدن انسان‌ها با مرگ و زندگى:

الّذى خلق الموت والحيوة ليبلوكم أيّكم أحسن عملا وهو العزيز الغفور.

ملك (67) 2

65. امتحان با مصيبت---) همين مدخل، راه‌هاى امتحان، امتحان با زيان، امتحان با سختى و امتحان با مرگ‌

[1] در روايتى على (ع) «خير» را به صحّت و غنا تفسير فرموده است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)