وجعلنا منهم أئِمّة يهدون بأمرنا ....

سجده (32) 24

نيز---) ولايت‌

امام‌حسن (ع)---) حسن‌بن‌على (ع)

امام‌حسين (ع)---) حسين‌بن‌على (ع)

امام‌على (ع)---) على (ع)

امام‌مهدى (ع)---) مهدى (ع)

اماميّه---) شيعه‌

امان‌

امان در لغت به معناى ايمنى، حفاظت، پناه و ... آمده، [1] و مقصود از آن در اين‌جا، پناه دادن و تأمين امنيّت است.

احكام امان‌

1) لزوم پذيرش پناهندگى مشركان و كافران محارب به وسيله حاكم اسلامى، به منظور آشنايى آنان با معارف الهى:

وإن أحد مّن المشركين استجارك فأجره حتّى‌ يسمع كلم اللّه ثمّ أبلغه مأمنه ذلك بأنّهم قوم‌

لّايعلمون.

توبه (9) 6

امان به مشركان‌

2) موظّف‌بودن پيامبراكرم (ص) به پذيرش امان‌خواهى مشركان طالب حق و تأمين امنيّت آنان:

وإن أحد مّن المشركين استجارك فأجره حتّى‌ يسمع كلم اللّه ثمّ أبلغه مأمنه ذلك بأنّهم قوم لّايعلمون.

توبه (9) 6

فلسفه امان به مشركان‌

3) شنيدن كلام خدا، فلسفه امان دادن محمّد (ص) به مشركان:

وإن أحد مّن المشركين استجارك فأجره حتّى‌ يسمع كلم اللّه ثمّ أبلغه مأمنه ذلك بأنّهم قوم لّايعلمون.

توبه (9) 6

تاريخ امان‌خواهى‌

4) رايج‌بودن امان‌خواهى وامان‌دادن، در جزيرةالعرب عصر پيامبر (ص):

وإن أحد مّن المشركين استجارك فأجره حتّى‌ يسمع كلم اللّه ثمّ أبلغه مأمنه ذلك بأنّهم قوم لّايعلمون.

توبه (9) 6

نيز---) پناهندگى‌

امانت‌

امانت، ضد خيانت و به معناى راستى، وديعه وهر چيزى است كه براى نگاهداشتن به كسى سپرند. [2] در

[1] فرهنگ فارسى معين.

[2] لغت‌نامه دهخدا.