افق به قسمت ظاهرى نواحى فلك و اطراف زمين گفته مىشود. [1] برخى گفتهاند: مقصود از آن، ناحيه
مشرق و محل طلوع خورشيد است. [2] برخى ديگر گفتهاند: مقصود از آن، ناحيهاى برتر از ساير نواحى و
عالمى متناسب با عالم فرشتگان است. [3]
جبرئيل در افق اعلى
1) قرار داشتن جبرئيل در افق اعلى به هنگام ابلاغ وحى به پيامبر (ص):
[4] در مورد «شديد القوى» كه ضمير «هو» به آن برمىگردد، دو
احتمال وجود دارد: 1. مقصود از آن جبرئيل است؛ 2. مقصود از آن خداوند متعال است.
(الميزان، ذيل آيه) برداشت براساس احتمال اوّل است.
[5] مقصود از «افق مبين» در آيه ياد شده افق اعلى است. (الميزان،
ذيل آيه)
[6] برداشت براساس اين احتمال است كه ضمير «هو» به پيامبراكرم (ص)
راجع و مقصود از «شديد القوى» خداى سبحان باشد. (الميزان، ذيل آيه)
[7] بنا بر اين احتمال كه مقصود از «شديد القوى» جبرئيل باشد،
برداشت مزبور قابل استفاده است.
[8] مفسّران گفتهاند: پيامبراكرم (ص) دو بار جبرئيل را به صورت
اصلىاش رؤيت كرده است يكبار در زمين كه پيامبر (ص) در غار حرا بود و جبرئيل در
افق اعلى و يكبار هم در آسمان نزد «سدرةالمنتهى». (مجمعالبيان، ذيل آيات)