5. ظلم‌

116. ماندن در سيطره مشركان و ترك هجرت، ظلم به نفس:

إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ‌ ....

نساء (4) 97

6. عدم صلاحيت دوستى‌

117. ضرورت پرهيز مؤمنان از دوستى با ترك كنندگان هجرت در راه خدا:

... فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا ... وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا [1] ...

نساء (4) 89

7. عدم ولايت‌

118. ترك هجرت در راه خدا، موجب منع ولايت مقرر از جانب خداوند متعال:

... فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا ... وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا ....

نساء (4) 89

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ... وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يُهاجِرُوا ما لَكُمْ مِنْ وَلايَتِهِمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ ....

انفال (8) 72

8. محروميت از ارث‌

119. ممنوعيت ارث بردن اهل مكه از اهل مدينه، در صورت اعراض از هجرت در راه خدا:

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ... وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يُهاجِرُوا ما لَكُمْ مِنْ وَلايَتِهِمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ حَتَّى يُهاجِرُوا [2] ...

انفال (8) 72

9. ملامت‌

120. توبيخ و سرزنش مستضعفان سر باز زده از هجرت، از سوى فرشتگان به هنگام مرگ:

... قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها [3] ...

نساء (4) 97

10. ناگوارى هنگام مرگ‌

121. ناگوارى حال مستضعفان سر باز زده از هجرت، هنگام مرگ، به رغم توانايى‌شان به هجرت:

إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها فَأُولئِكَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصِيراً.

نساء (4) 97

11. نفاق‌

122. نفاق، نشانه بريدن از جامعه ايمانى و سر باز زدن از هجرت:

فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ‌ .... فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ....

نساء (4) 88 و 89

كيفر ترك هجرت‌

1. جايگاه بد

123. جايگاه بد عقوبت مستضعفان ترك‌كننده هجرت در راه خدا و باقى مانده در محيط كفر، به رغم توانايى‌شان از هجرت:

إِنَّ الَّذِينَ‌ ... ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ‌ ... قالُوا كُنَّا

[1] . ولىّ به معناى خليل و دوست است. (مجمع البيان، ج 3- 4، ص 134)

[2] . منسوب به امامين صادقين عليهما السلام است كه در باره قطع ولايت فرمودند: يعنى اهل مكه از اهل مدينه ارث نبرند. (البرهان، ج 2، ص 720، ح 3).

[3] . بنا بر اينكه توبيخ ملائكه بر اصل هجرت نكردن باشد، نه اينكه ترك هجرت باعث عمل نكردن به تكاليف الهى مى‌شده است.