مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً وَ إِذاً لَآتَيْناهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْراً عَظِيماً.

نساء (4) 66-/ 67

13. پيروزى‌

16. هجرت از جوامع ستم‌پيشه، زمينه‌ساز تقويت قوا و رسيدن به پيروزى:

وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً [1] ...

نحل (16) 41

نيز---) پيروزى، عوامل پيروزى، هجرت‌

14. تثبيت ايمان‌

17. هجرت در راه خدا، زمينه‌اى براى تثبيت ايمان انسان:

... اخْرُجُوا مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ‌ ... وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً [2].

نساء (4) 66

نيز---) ايمان، تثبيت ايمان، عامل تثبيت ايمان، هجرت‌

15. تقرّب‌

18. هجرت مؤمن در راه خدا، مايه تقرّب به خدا (تبارك و تعالى‌):

الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا ... أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ‌ ....

توبه (9) 20

16. تقوا

19. هجرت در راه خدا، از نشانه‌هاى تقوا:

قُلْ يا عِبادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ‌ ... وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ ....

زمر (39) 10

17. تكفير گناهان‌

20. تحمل رنج و اذيت هجرت، زمينه محو گناهان:

... فَالَّذِينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ‌ ... لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ‌ ....

آل‌عمران (3) 195

نيز---) گناه، محو گناهان، عامل محو گناهان، هجرت‌

18. توحيد

21. هجرت از محيط فاسد، زمينه‌اى براى توحيد عبادى:

يا عِبادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي واسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ.

عنكبوت (29) 56

نيز---) توحيد، اقسام توحيد، توحيد عبادى، زمينه‌هاى توحيد عبادى، هجرت.

نيز---) رزق، توسعه رزق، عامل توسعه رزق، هجرت‌

19. توفيق‌

22. هجرت از سرزمين كفر و حاكميت شرك، زمينه‌ساز برخوردارى از توفيقات الهى:

لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرِينَ وَ الْأَنْصارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما كادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحِيمٌ.

توبه (9) 117

وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً.

كهف (18) 16

نيز---) توفيق، زمينه‌هاى توفيق، هجرت.

20. جواز ازدواج‌

23. جواز ازدواج با زنان مؤمن، در صورت هجرت و جدا شدن از شوهران كافر خود، با پرداخت مهريه آنان:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا جاءَكُمُ‌

[1] . بنا بر احتمالى منظور از حسنه در دنيا، فتح و پيروزى است. (مجمع البيان، ج 5- 6، ص 557؛ كشف الاسرار، ج 5، ص 388)

[2] . بنا بر اينكه مراد از «اخرجوا من دياركم» و «ما يوعظون‌به» هجرت باشد. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 109)