[1] . دو صفت احسان و صالح از مميّزات پيامبران مذكور در آيات
پيشين مطرح شده و برمىآيد كه نقش اساسى در ارتقاى درجه و مقامات معنوى دارد.
(مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 510؛ الميزان، ج 7، ص 243)
[2] . از اين جهت كه مشمول هدايت ويژه و خاصّ الهى بودهاند بر
ديگران برترى داشته و دارند. (الميزان، ج 7، ص 243)
[3] . احسان و نيكوكارى، سبب برگزيدگى و هدايت خاصّ الهى بوده است.
(الميزان، ج 7، ص 243)
[4] . دو صفت احسان و صالح از مميّزات پيامبران مذكور در آيات
پيشين مطرح شده و برمىآيد كه نقش اساسى در ارتقاى درجه و مقامات معنوى دارد.
(مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 510؛ الميزان، ج 7، ص 243)