وعده، نويد، عهد، پيمان، قول و قرار است[1] و در خير و شرّ بهكار رفته است.[2] و اصل در اين مادّه تعهّد امرى اعمّ از خير و شرّ است و اين معنا
در تمامى مشتقات اين كلمه جارى است.[3] در اين مدخل از واژه «وعد» و مشتقّات آن و همچنين آياتى كه بيانگر معناى وعده است، استفاده
شده است.
اهمّ عناوين: خلف وعده، راستگويى در وعده، وعدههاى خدا، وعدههاى
شيطان، وفاى به وعده.
اعلام وعده
1. لزوم توجّه به مشيّت خدا و گفتن «ان شاء اللّه» به هنگام اعلان
هرگونه وعده: