الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمِينَ.
مائده (5) 106
54. سوگند گواهان بر وصيّت، مبنى بر تأكيد گناهكار بودنشان، در صورت خيانت در اداى شهادت:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمِينَ.
55. سوگند گواهان غير مسلمان بر راستى وصيّت ميّت مسلمان در سفر، و اعتبار قانونى آن، در صورت شك بر صحّت گواهى:
56. اعتبار سوگند گواهان بر وصيّت، بعد از اداى نماز:
57. سوگند شاهدان جايگزين در امر وصيّت، مبنى بر حقّانيّت گواهى خويش و نفى حقيقت از گواهان اوّل:
فَإِنْ عُثِرَ عَلى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ.
مائده (5) 107
58. سوگند شاهدان جايگزين در امر وصيّت، مبنى بر بيان تجاوز و تعدّى نكردن خويش در اداى شهادت:
نيز---) حكم، حكم گواهى و گواهى
وصيّت براى اولاد
59. وصيّت براى اولاد و وارثان ضعيف خود، امرى ارزشمند و مطلوب:
وَ لْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعافاً خافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيداً إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً. [1]
نساء (4) 9 و 10
[1] . احتمال دارد كه خطاب آيه به حاضران، هنگام وصيّت موصى باشد كه نبايد بگذارند از سوى وى وصيّتى به ضرر اولاد خودش انجام دهد و بر فرزندان وى شفقت و مهربانى كنند، چنانكه براى فرزندان خود چنين مىكنند. (زبدةالبيان، ج 2، ص 613-/ 614)