يا عِبادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي واسِعَةٌ
فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ.
عنكبوت (29) 56
[1] . ضمير در «لا يمسّه» به قرآن بر مىگردد، «لايمسّه» خبر در
مقام انشاء است و ظاهر آن بر طهارت ظاهرى دلالت دارد و اين برداشت را روايت امام
باقر عليه السلام تأييد مىكند. (مجمع البيان، ج 9- 10، ص 341)