[1] مِنْ رَبِّهِ‌ ...

زمر (39) 22

12. محمّد صلى الله عليه و آله، همچون چراغ و نورى درخشنده در ميان مردم:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ‌ .... وَ سِراجاً مُنِيراً [2].

احزاب (33) 45 و 46

13. تشبيه پيامبراكرم صلى الله عليه و آله به نور، در هدايت كردن بشر:

يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيراً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ‌ [3] مُبِينٌ.

مائده (5) 15

14. تشبيه نور محمّد صلى الله عليه و آله، به چراغدانى دربرگيرنده چراغى در ميان آبگينه بلورين و چونان ستاره درخشان، چراغ فروزان شده از روغن زيتون با بركت و آماده اشتعال:

اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ‌ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌ [4].

نور (24) 35

15. مؤمن، همانند نور، داراى روشنايى:

وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى‌ وَ الْبَصِيرُ وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ [5].

فاطر (35) 19 و 20

16. مانند شدن حقيقت آسمانها و زمين به نور، و خداوند صاحب آن:

اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌ [6].

نور (24) 35

17. تشبيه حق به نور، در هدايت كردن مردم:

وَ ما يَسْتَوِي‌ ... وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ ... إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ [7].

فاطر (35) 19 و 20 و 22

[1] . «فهو على نور» يعنى بر دلالت و هدايت مى‌باشد كه ادّله [شناخت پروردگار] به نور تشبيه شده است، زيرا به وسيله آن خدا را مى‌شناسد هم چنان‌كه به وسيله نور امور دنيا را مى‌شناسد. (مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 772)

[2] . «سراجاً منيراً» تشبيه بليغ است. (اعراب القرآن، درويش، ج 8، ص 31)

[3] . بنابر يك احتمال، مراد از «نور» رسول خدا صلى الله عليه و آله است، واين از صدر آيه استفاده مى‌شود، چون روشن كردن چيزهايى كه علماى يهود ونصارا آن را پنهان كرده بودند از آثار نور بودن رسول خدا صلى الله عليه و آله است. (الميزان، ج 5، ص 244، معالم التنزيل، بغوى، ج 2، ص 32، مجمع البيان، ج 3- 4، ص 270)

[4] . مقصود از نور در آيه، محمّد صلى الله عليه و آله است. (جامع البيان، ج 10، ص 136)

[5] . گفته شده اعمى مشرك و بصير مؤمن است. (التفسير الكبير، ج 9، جزء 26، ص 232)

[6] . يعنى خداوند صاحب نور آسمانها وزمين است، و نور آسمانها و زمين، حق است، حق در ظهور و آشكار شدنش به نور تشبيه شده است. (الكشاف، ج 3، ص 340)

[7] . مراد از «نور» حق و مقصود از ظلمت، باطل است كه حق به نور تشبيه شده است. (فتح القدير، ج 4، ص 396؛ زبدة التفاسير، ج 5، ص 476)