responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 31  صفحه : 306

الْحَقِّ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّما بَغْيُكُمْ عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ مَتاعَ الْحَياةِ الدُّنْيا ثُمَّ إِلَيْنا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.

يونس (10) 23

84. منكران معاد، گرفتار خودبزرگ‌بينى و استكبار و عصيان در نفس خويش:

وَ قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلائِكَةُ أَوْ نَرى‌ رَبَّنا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً.

فرقان (25) 21

85. توانايى نفس آدمى بر عصيان، با آراستن كارهاى زشت و ناروا و واداشتن وى به ارتكاب آنها:

قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً ....

يوسف (12) 83

86. توانايى نفس امّاره بر عصيان، در سركوبى عواطف برادرى و انسانى:

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ‌ ....

مائده (5) 30

87. توانايى نفس امّاره بر عصيان، در كشيدن انسانها به سوى زشتى و گناه:

وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ ....

يوسف (12) 53

21. عفّت‌

88. عفّت نفس اصحاب صفّه و خوددارى آنان از اظهار تنگدستى به رغم نيازمندى‌شان:

لِلْفُقَراءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيماهُمْ لا يَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً [1] ...

بقره (2) 273

89. غلبه عفّت نفس يوسف عليه السلام بر نفس امّاره او، هنگام بروز صحنه شهوى:

وَ راوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِها عَنْ نَفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَيْتَ لَكَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ‌ .... وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‌ بُرْهانَ رَبِّهِ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ ....

يوسف (12) 23 و 24

22. فريب‌

90. انسان، تنها با فريب دادن نفس خويش، توانا براى گريزان شدن از دين الهى:

وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ‌ ....

بقره (2) 130

23. ملامت‌گرى---) نفس لوّامه‌

24. وسوسه‌گرى‌

91. وسوسه‌گرى، از احوال نفس انسان:

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ‌ ....

ق (50) 16

92. خداوند، آگاه به وسوسه‌هاى نفسانى انسان:

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ‌ ....

ق (50) 16

93. علم الهى به اعماق وجود آدمى، هشدارى به وى، در تأثيرپذيرى از وسوسه‌هاى نفس:

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ [2].

ق (50) 16

94. امكان اصلاح انديشه و اعتقاد با اصلاح نفس وسوسه‌گر:

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ‌


[1] . «تعفف» اختيار كردن عفاف است؛ يعنى حفظ نفس از شهوات آن است. (التحقيق، ج 8، ص 180 «عف»)

[2] . تعبير «ونحن اقرب ...» در پى «نعلم ماتوسوس» مى‌تواند از آن جهت باشد كه آدمى با ناظر ديدن خدا، خود را از بند وسوسه‌هاى نفس رها سازد

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 31  صفحه : 306
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست