[1] وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ وَ أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَ‌ ...

نساء (4) 128

16. جلوگيرى از نشوز شوهر با گذشت زن از حقوق خود، نمادى از احسان و تقوا:

وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ ... وَ إِنْ تُحْسِنُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً.

نساء (4) 128

نصارا

نصارا، پيروان كيش عيسى هستند، در وجه تسميه پيروان عيسى به اين نام چند نظر است: 1. منسوبند به قريه «ناصره» [2] كه عيسى عليه السلام در آن‌جا مى‌زيست؛ 2. به‌ مناسبت اينكه آنان با هم همكارى داشتند؛ 3. چون آنان در جواب حضرت مسيح عليه السلام كه پرسيد «... من انصارى الى الله» (آل‌عمران/ 52) گفتند: «نحن انصار الله» [3] در اين مدخل از واژه‌ «أنصارى» «اهل‌كتاب» و «اوتوا الكتاب» و «نصارى» و ... استفاده شده است.

اهمّ عناوين: دين نصارا، علماى نصارا و نصارا و قرآن.

آرامش نصارا

1. ايمان به خدا و قيامت و عمل صالح از سوى نصارا زمينه‌ساز آرامش اخروى آنان:

إِنَّ الَّذِينَ‌ ... وَ النَّصارى‌ ... مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. [4]

بقره (2) 62

إِنَّ الَّذِينَ‌ ... وَ النَّصارى‌ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ.

مائده (5) 69

2. نفى ترس و اندوه از مسيحيان و بهره‌مندى از آرامش، در صورت تسليم در برابر خداوند و نيكوكارى:

وَ قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى‌ ... بَلى‌ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ.

بقره (2) 111 و 112

آرزوى نصارا

3. آرزوى بدون دليل نصارا بر انحصارى بودن بهشت، براى آنان:

وَ قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ هُوداً أَوْ نَصارى‌ تِلْكَ أَمانِيُّهُمْ قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.

بقره (2) 111

4. آرزوى مسيحيان مؤمن براى همنشينى با صالحان، در بهشت:

... وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ‌

[1] . مقصود از «احضرت الانفس الشحّ» اينستكه زن نسبت‌به حقوق خود بخل مى‌ورزد و متقابلًا مرد نسبت به توافق و تمايل با همسر خويش زمانى كه مفارقت با همسر خويش را دوست داشته باشد بخل مى‌ورزد. (الميزان، ج 5، ص 105)

[2] . مفردات، ص 809، «نصر».

[3] . نثر طوبى، ج 2، ص 470 و 471، «ن-/ ص-/ ر».

[4] . با توجه به آيه «و من يبتغ غير الاسلام ديناً فلن يقبل منه» مى‌توان گفت مقصود از «والنصارى» مسيحيانى هستند كه به اسلام نيز ايمان بياورند.