زمينه وفا به نذر

70. توجّه به علم خداوند به نذورات، برانگيزنده آدمى در وفاى به نذر:

وَ ما ... نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ‌ ....

بقره (2) 270

وفاكنندگان به نذر

1. ابرار

71. ابرار و نيكان، از وفاكنندگان به نذر خويش:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً.

انسان (76) 7

72. ستايش و تمجيد خداوند از ابرار به سبب وفا به نذر:

إِنَّ الْأَبْرارَ ... يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً.

انسان (76) 5 و 7

2. امام حسن عليه السلام‌

73. حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام، از وفاكنندگان به نذر خويش:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ ....

انسان (76) 7

3. امام حسين عليه السلام‌

74. حضرت امام حسين عليه السلام، از وفا كنندگان به نذر خويش:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ ....

انسان (76) 7

4. امام على عليه السلام‌

75. حضرت علىّ‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام از وفاكنندگان به نذر:

إِنَّ الْأَبْرارَ ... يُوفُونَ بِالنَّذْرِ [1] ...

انسان (76) 5 و 7

5. فاطمه عليها السلام‌

76. حضرت فاطمه بنت‌الرّسول عليها السلام، از وفاكنندگان به نذر خويش:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ [2] ...

انسان (76) 7

6. فضّه‌

77. فضّه، خادمه حضرت فاطمه عليها السلام، از وفاكنندگان به نذر خويش:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ [3] ...

انسان (76) 7

7. مريم عليها السلام‌

78. مريم عذرا عليها السلام، از وفاكنندگان به نذر خويش:

فَكُلِي وَ اشْرَبِي وَ قَرِّي عَيْناً فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا يا أُخْتَ هارُونَ ما كانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ ما كانَتْ أُمُّكِ‌ بَغِيًّا.

مريم (19) 26-/ 28

8. همسر عمران‌

79. همسر عمران، از وفاكنندگان به نذر خويش:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي‌ ... فَلَمَّا وَضَعَتْها

[1] . آيات شريفه 5 تا 22، طبق روايت از طريق فريقين، درباره اهل‌بيت پيامبر صلى الله عليه و آله يعنى على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام و فضّه نازل شده است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 611؛ الكشاف، ج 4، ص 670؛ انوارالتنزيل، بيضاوى، ج 4، ص 358)

[2] . سه روز روزه، نذر علىّ مرتضى و فاطمه بنت الرّسول عليهما السلام براى شفاى مريضى حسنين عليهما السلام بوده و آيات 5 تا 22، در مورد ايثار اهل‌بيت عليهم السلام است كه هنگام افطار هر سه روز افطار خويش را به مسكين و يتيم و اسير دادند و اين آيات در شأن آنان نازل شده است. (انوارالتنزيل، بيضاوى، ج 4، ص 358)

[3] . در روايات مربوط به شأن نزول آيه، فضّه نيز در شمار نذركنندگان براى شفاى امام حسن و امام حسين عليهما السلام آمده است. (تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 471؛ مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 611؛ انوار التنزيل، بيضاوى، ج 4، ص 674؛ الكشاف، ج 4، ص 670)