108. سليمان عليه السلام، وارث نبوّت و پادشاهى داود عليه السلام:
وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ وَ قالَ يا أَيُّهَا النَّاسُ
عُلِّمْنا
[1] . مقصود از «يجتبيك» انتخاب او براى نبوّت است و منظور از
«نعمة» نبوّت است. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 320-/ 321)
[2] . «بلغ اشدّه» رسيدن يوسف عليه السلام به كمال جوانى و خرد است
كه برخى نبوّت وى را در هيجده سالگى دانستهاند و مقصود از «حكم» نبوّت است.
(همان، ص 339)
[3] . مقصود از «يمنّ على من يشاء ...» نعمت نبوّت است. (همان، ص
471؛ الكشاف، ج 2، ص 544)
[4] . مقصود از «مننّا» منت بر نعمت نبوّت است. (مجمعالبيان، ج
7-/ 8، ص 711)
[5] . مقصود از «نعمت ربّك» نعمت نبوّت و حكمت است. (همان، ج 9-/
10، ص 499؛ معالمالتنزيل، بغوى، ج 4، ص 346)
[6] . مقصود از نعمت در «انعمنا» خصوص نبوّت است. (همان، ص 81)