نبتل بن حارث از بنى ضُبيعة و از بانيان مسجد ضرار[4] و از منافقان و اذيّتكنندگان
پيامبر بود. گويند: وى مردى سياه چهره، بد تركيب و پيوسته در حال نمامّى و
سخنچينى عليه پيامبر صلى الله عليه و آله بود. پيامبر صلى الله عليه و آله درباره
او فرمود: هر كس مىخواهد شيطان را ببيند به نبتل بن حارث نگاه كند.[5] مفسّران آيه 61 توبه (9) را درباره
وى دانستهاند كه پيامبر صلى الله عليه و آله را فردى سادهلوح و به قول خودش
زودباور مىدانست.[6]
همچنين در ذيل آيات 107 و 108 توبه (9)، كه درباره مسجد ضرار است، وى يكى از
بانيان اين مسجد ياد شده است.[7]
نبوّت
نبوّت از «نبأ» به معناى خبر داراى فايده بزرگ[8] و يا از «نَبْو» به معناى رفعت و
بلندى است.[9] نبوّت رابطهاى
[1] . مقصود از «نبأ عظيم» خبرهاى بزرگ قرآنى است. (همان، ج 9-/
10، ص 639)
[2] . بنا بر اينكه مقصود از «نبأ عظيم» خبرهاى قرآن عظيم باشد،
بنا بر يك قول در آيه سؤالكنندگان، مشركان مكّه بودند. (الميزان، ج 20، ص 159؛
مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 639)
[3] . مقصود از «نبأ عظيم»، خبر رستاخيز و قيامت است. (الميزان، ج
20، ص 158)