حيت وجدتّموهم و خذوهم واحصروهم واقعدوا لهم كلّ مرصد فإن تابوا و أقاموا الصّلوة و ءاتوا الزّكوة فخلّوا سبيلهم إنّ اللّه غفور رّحيم. [1]

توبه (9) 5

اسارت بنى‌قريظه---) همين مدخل، اسارت يهود

اسارت در اديان‌

20) اسير گرفتن در ميدان نبرد پيش از سركوبى كامل دشمن، امرى ناروا و ممنوع در تمام اديان آسمانى:

ما كان لنبىّ أن يكون له أسرى‌ حتّى‌ يثخن فى الأرض ....

انفال (8) 67

21) اسارت فرزندان بنى‌اسرائيل در زمان طالوت، محرّك آنان براى پيكار بر ضدّ متجاوزان:

ألم تر إلى الملإ من بنى إسرءيل من بعد موسى‌ إذ قالوا لنبىّ لّهم ابعث لنا ملكا نّقتل فى سبيل اللَّه قال هل عسيتم إن كتب عليكم القتال ألّا تقتلوا قالوا وما لنا ألّا نقتل فى سبيل اللَّه وقد أخرجنا من ديرنا وأبنائِنا ... [2].

بقره (2) 246

22) آزادسازى اسيران بنى‌اسرائيل با گرفتن فديه، از فرمان‌هاى كتاب آسمانى آنان (تورات):

ثمّ أنتم هؤلاء تقتلون أنفسكم وتخرجون فريقا مّنكم مّن ديرهم تظهرون عليهم بالإثم والعدون وإن يأتوكم أسرى‌ تفدوهم وهو محرّم عليكم إخراجهم أفتؤمنون ببعض الكتب وتكفرون ببعض .... [3]

بقره (2) 85

نيز---) همين مدخل، احكام اسارت‌

اسارت در بنى‌اسرائيل---) همين مدخل، اسارت در اديان‌

اسارت در جنگ‌

23) اسير گرفتن در ميدان نبرد، پيش از غلبه بر دشمن، امرى ناروا:

ما كان لنبىّ أن يكون له أسرى‌ حتّى‌ يثخن فى الأرض ... [4].

انفال (8) 67

نيز---) همين مدخل، اسيران جنگ بدر

اسارت كافران‌

24) به اسارت درآمدن گروهى از كافران و مشركان مكّه به دست مسلمانان در جنگ بدر:

يأيّها النّبىّ قل لّمن فى أيديكم مّن الأسرى‌ .... [5]

انفال (8) 70

25) اسير گرفتن مشركان و كافران پيمان‌شكن پس از سپرى شدن ماه‌هاى حرام، فرمان خداوند به مسلمانان:

براءة مّن اللَّه ورسوله إلى الّذين عهدتّم مّن‌

[1] برداشت ياد شده بر اين اساس است كه مقصود از «اشهر حُرُم»، ماه‌هاى حرام معروف باشد؛ نه چهار ماهى كه در آيه دوم آمده است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[2] «و أبنائنا» عطف به «من ديارنا» است و دلالت دارد كه فرزندان بنى‌اسرائيل از ديار خود اخراج نشدند و احتمال دارد اسير شده باشند.

[3] از قيد «أفتؤمنون ببعض الكتاب و تكفرون ببعض ...» استفاده مى‌شود كه آزاد كردن اسير با دادن فديه، از احكام تورات بوده است.

[4] مفعول «يثخن» كلمه‌اى مانند «العدو» است كه به قرينه مقام، حذف شده است و «ال» در «الأرض» نيز جانشين مضاف‌اليه، يعنى «ارض المعركه» است. «اثخان» به معناى غلبه، با كشتار گسترده است. (لسان‌العرب)

[5] «الأسرى» طبق شأن نزول آيه، كافران اسير شده در جنگ بدراند. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)