الزّانى لاينكح إلّازانية أو مشركة والزّانية لاينكحها إلّازان
أو مشرك وحرّم ذلك على المؤمنين.
نور (24) 3
الخبيثت للخبيثين والخبيثون للخبيثت ....
نور (24) 26
39) پرهيز از ازدواج با كنيز زناكار، امرى مطلوب:
ومن لّم يستطع منكم طولًا أن ينكح المحصنت المؤمنت فمن مّا ملكت
أيمنكم مّن فتيتكم المؤمنت ... فانكحوهنّ بإذن أهلهنّ وءاتوهنّ أجورهنّ بالمعروف
محصنت غير مسفحت ولا متّخذت أخدان ....[2]
نساء (4) 25
ازدواج با زنان شوهردار
40) حرمت ازدواج با زنان شوهردار:
حرّمت عليكم أمّهتكم ... والمحصنت من النّسآء ....[3]
نساء (4) 24
[1] درباره آيه ياد شده، مفسّران دو نظر دارند: برخى آيه را حكم
انشايى و شرعى دانسته و از آن، حرمت ازدواج با زناكار را استفاده كردهاند؛ امّا
عدّهاى ديگر معتقدند: آيه فقط از يك واقعيّت عينى و خارجى خبر مىدهد و آن اين كه
افراد آلوده و ناپاك، هميشه به دنبال آلودگان مىروند كه بنابراين نظريّه، آيه به
حكم شرعى ارتباطى ندارد. نظر مشهور عالمان اماميّه درباره ازدواج با زناكار، جواز
همراه با كراهت است. (جواهرالكلام، ج 29، ص 441)
[2] مقصود از «محصنات» در اين آيه، عفيف بودن و از «غير مسافحات»
زناكار نبودن است؛ نه در پنهان و نه در آشكار. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
[3] منظور از «محصنات» در آيه، زنان شوهردار است. (مجمعالبيان،
ذيل آيه)