ما أنتم إلّابشر مّثلنا وما أنزل الرّحمن‌من شى‌ء إن أنتم إلّاتكذبون‌* قالوا ربّنا يعلم إنّا إليكم لمرسلون‌* قالوا إنّا تطيّرنا بكم لئن لّم تنتهوا لنرجمنّكم وليمسّنّكم مّنّا عذاب أليم‌* وجاء من أقصا المدينة رجل يسعى‌ قال يقوم اتّبعوا المرسلين‌* وما أنزلنا على‌ قومه من بعده من جند مّن السّماء وما كنّا منزلين‌* يحسرة على العباد ما يأتيهم مّن رّسول إلّاكانوا به يستهزءون. [1]

يس (36) 13- 20 و 28 و 30

هلاكت اصحاب القريه‌

44) هلاكت اصحاب القريه به آسان‌ترين شيوه‌ها:

واضرب لهم مّثلا أصحب القرية إذ جاءها المرسلون‌* إن كانت إلّاصيحة وحدة فإذا هم خمدون.

يس (36) 13 و 29

نيز---) همين مدخل، فرجام اصحاب القريه‌

اصحاب قبور---) قبر

اصحاب قليب‌

اصحاب قليب، مشركان مدفون در چاه بدراند. [2] برخى مفسّران، نزول آيه 34 محمّد (47) را درباره آن‌ها دانسته‌اند كه بيانگر بدفرجامى آنان است. [3]

اصحاب كهف‌

اصحاب جمع صاحب به معناى ملازم و كهف به معناى غار است. [4] آنان گروهى از موحّدان بودند كه در عصر دقيانوس زندگى مى‌كردند و براى حفظ ايمان خود به غارى پناهنده شده، در آن‌جا به مدّت 309 سال در خواب بودند و پس از بيدارى و زندگى اندك براى هميشه چشم از اين جهان فرو بستند. از اين‌رو كه خواب دراز مدّت آنان در غار بوده، اصحاب كهف ناميده مى‌شوند. [5] اهمّ عناوين: آرامش اصحاب كهف، اتّحاد اصحاب كهف، اختلاف درباره اصحاب كهف، ايمان اصحاب كهف، تعداد اصحاب كهف، توحيد اصحاب كهف، خواب اصحاب كهف، سگ اصحاب كهف، غار اصحاب كهف، قصّه اصحاب كهف، قيام اصحاب كهف.

[1] با توجّه به فرستاده شدن دو رسول براى اصحاب‌القريه و تقويت آنان با رسول سوّم و مواعظ و براهين ايراد شده از سوى «حبيب‌نجّار» كه از ميان خودشان بود و اصرار آن قوم بر انكار رسولان، معلوم مى‌شود كه آنان در برابر رسولان، لجاجت كرده‌اند.

[2] المغازى، ج 1، ص 111؛ سيره ابن‌هشام، ج 2، ص 638.

[3] روح‌المعانى، ج 14، ص 120؛ الكشّاف، ج 4، ص 329؛ قرطبى، ج 7، ص 168.

[4] مفردات راغب.

[5] الميزان، ج 13، ص 241- 296.