60) آگاهى اصحاب شِمال از عملكرد خويش پس از داده شدن نامه عمل به
دست آنها:
و اما من اوتى كتبه بشماله فيقول يليتنى لمأوت كتبيه.
حاقه (69) 25
61) قرار گرفتن نامه عمل اصحاب شِمال در دست چپ آنها:
و أمّا من أوتى كتبه بشماله ....
حاقه (69) 25
نيز---) همين مدخل، آرزوى اصحاب شمال
اصحاب صُفّه
اصحاب صفّه، گروهى از صحابه تنگدست پيامبر (ص) بودند كه در شهر مدينه
مسكن و عشيرهاى نداشتند؛ [3] زيرا بيشتر آنها از مهاجران بودند و به اين جهت كه درسايبان و
مكانى سقفدار از مسجد النّبى به نام صفّه سكونت يافته بودند، اصحاب صفّه ناميده
مىشدند. [4] در اين مدخل از واژههاى وصفى مانند:
«الّذين يدعون ربّهم» و «للفقراء الّذين أحصروا» استفاده شده است.
آبرومندى اصحاب صُفّه
1) اصحاب صُفّه، فقيرانى آبرومند:
للفقراء الَّذين أحصروا فى سبيل اللَّه ... يحسبهم الجاهل أغنياء
من التّعفّف تعرفهم
[1] «حنث» به معناى گناه است. (مفردات راغب) و احتمال دارد منظور
از گناه بزرگ، شرك باشد و احتمال دارد به قرينه آيات 47 و 48 و پاسخ آن، انكار
معاد باشد. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
[2] «خاطىء» به كسى گفته مىشود كه با قصد و از روى عمد، گناه
كند. (مفردات راغب)