ثمّ إنّكم أيّها الضّالّون المكذّبون* لأكلون من شجر مّن زقّوم* فمالون منها البطون* فشربون عليه من الحميم* فشربون شرب الهيم.
واقعه (56) 51- 55
وأصحب الشّمال ما أصحب الشّمال* هذا نزلهم يوم الدّين.[3]
واقعه (56) 41 و 56
پذيرايى از اصحاب شِمال
14) پذيرايى از اصحاب شِمال با آب جوشان در عالم برزخ:
وأمّا إن كان من المكذّبين الضّالّين* فنزل مّن حميم.[4]
واقعه (56) 92 و 93
15) پذيرايى از اصحاب شِمال در قيامت با آب جوشان امرى يقينى:
و اصحب الشمال ما اصحب الشمال
[1] «غسلين»، غُساله- چرك و خونى است كه در جهنّم از بدن كافران
مىريزد- (مفردات راغب)
[2] «سلطان» به دو معنا آمده است: الف. حجّت و دليل ب. قدرت
(مجمعالبيان، ذيل آيه)؛ برداشت براساس معناى اوّل است.
[3] «نزل» چيزى است كه ميزبان براى پذيرايى مهمان آماده مىكند.
(الميزان، ذيل آيه) اين تعبير در مورد غذا و آب دوزخيان، مسخرهآميز و بيانگر
بىارزش بودن آنان در پيشگاه خداوند است.
[4] از امام صادق (ع) نقل شده است: «فنزل من حميم» مربوط به عالَم
قبر و «تصلية جحيم» مربوط به آخرت است. (نورالثقلين، ذيل آيه) سياق آيات نيز مؤيد
اين معنا است؛ چون «تصلية جحيم» پس از «فنزل من حميم» بيان شده است. گفتنى است كه
منظور از قبر در روايت، همان عالم برزخ است؛ زيرا پذيرايى در قبر خاكى معنا ندارد.
لازم به ياد است: به قرينه آيه 51 از همين سوره كه در سياق آيات مربوط به اصحاب
شِمال است و در مقابل، آيات مربوط به اصحاب يمين مطرح شده، احتمال دارد كه آيات
ياد شده به اصحاب شِمال مربوط باشد.